W tej części w czasie zaćmienia słońca do Tokio przybywa tajemniczy cyrk, będący kryjówką nowych wrogów. Cyrkiem zarządza stara wiedźma Zirconia a pod jej rozkazami służy najpierw Waleczne Trio: Tygrysie, Sokole i Rybie Oko (Tigereye, Hawkeye, Fisheye) a później Kwaretet Amazonek: Cerecere, Parapara, Junjun i Besebese. Ich celem jest odnalezienie Pegaza, którego schwytanie zapewni im możliwość zapanowania nad światem, dzięki posiadanemu przez niego Złotemu Kryształowi. Pegaz nie może żyć w zwykłym świecie, gdyż jego "naturalnym środowiskiem" jest Kraina Marzeń i Snów. Dlatego uciekając przed Cyrkiem Martwego Księżyca schronił się w snach człowieka o czystych i pięknych marzeniach. Osobą tą okazała się Mała Czarodziejka, czyli ChibiUsa. Wkrótce zaprzyjaźniają się oni bardzo ze sobą, by nie powiedzieć więcej...
Mała Czarodziejka i Czarodziejka z Księżyca dostają wkrótce od Pegaza nowe broszki pozwalające na transformacje w Superczarodziejki oraz nowe rodzaje broni: ChibiUsa otrzymuje Magiczną Pozytywkę, a Usagi - Księżycowy Kalejdoskop, dzięki którym mogą odpierać ataki wysłanników Cyrku Martwego Księżyca, którzy na chybił trafił poszukują wśród zwierciadeł marzeń różnych ludzi złotego zwierciadła, które oznacza, że w marzeniach tej osoby ukrył się Pegaz.
Według ogólnej opinii (do której i ja się przyłączam) jest to najsłabsza seria ze wszystkich. Zarzucić jej przede wszystkim można pewną schematyczność (atak nieprzyjaciela -> transformacja Czarodziejek -> powstanie demona -> jedno zaklęcie Czarodziejek... i koniec), idiotyczne postacie demonów (takie niewiadomo co, żonglujące wybuchowymi piłeczkami albo samo wprost będące piłką), oraz odejście od przestrzeganej dotąd dość ściśle zasady realizmu, a właściwie sensowności niektórych scen. Mniej nacisku położono także na bardzo ważną cechę wyróżniającą Czarodziejkę z Księżyca wśród innych kreskówek, tj. na odwzorowanie zwykłego środowiska życia wszystkich dziewcząt-czarodziejek. W tej serii znacznie mniej widzimy ich rodziny, sympatie, inne koleżanki. A szkoda, gdyż było to jednym z głównych atutów tego serialu. Ogólnie wyszło raczej cukierkowo i momentami nudnawo. Nie oznacza to jednak, że nie warto oglądać tej serii. Zdarzają się odcinki będące prawdziwymi perełkami, kwintesencją tego, za co lubi się oglądać ten serial. Takim odcinkiem jest na pewno odcinek 156. W odcinku tym całe Waleczne Trio dowiaduje się, iż tak naprawdę nie są oni ludźmi, a jedynie zwierzętami mającymi ludzką postać dzięki zaklęciu. Dlatego też nie mają oni własnych marzeń ani snów. Domyśliwszy się, że Zirconia po wykonaniu zadania na powrót zamieni ich w zwierzęta, obracają się przeciwko niej i stają po stronie dobra. Sokole Oko ratuje Czarodziejkę z Księżyca przed demonem wysłanym przez Zirconię, lecz ten zdążył jeszcze rozbić złote zwierciadło marzeń ChibiUsy. Tygrysie Oko za pomocą magicznej kuli przywraca ChibiUsie jej marzenia, lecz użycie kuli oznaczało zagładę Walecznego Trio, gdyż zdejmowało to tym samym z nich zaklęcie utrzymujące ich w ludzkich postaciach. W momencie gdy na ziemi leżą już tylko trzy umierające zwierzęta, pojawia się Pegaz, który mocą swego Złotego Kryształu przywraca im ludzką postać oraz podarowuje im upragnione zwierciadła marzeń.
Po tych wydarzeniach do poszukiwań Pegaza i Złotego Kryształu przystępuje Kwartet Amazonek. Tu znów następuje cykl średnio zajmujących odcinków.
Seria kończy się jednak dość ciekawie pomyślanym i utrzymanym na przyzwoitym poziomie pięcioodcinkowym zakończeniem. Okazuje się, iż bezpośrednia zwierzchniczka Zirconii, królowa Nehelenia, była za czasów Księżycowego Królestwa drugą po Serenity królową Księżyca. Chcąc jednak pozostać wiecznie młodą i piękną odebrała wszystkim swoim poddanym marzenia, a ponadto zapragnęła zdobyć Złoty Kryształ strzeżony przez Heliosa. Za karę królowa Serenity zesłała ją na Księżyc śmierci, gdzie zaklęta w lustrze trwała przez bardzo długi czas. Z pomocą czterech nieświadomych niczego dziewcząt, które później stały się Kwartetem Amazonek, udaje jej się jednak wyrwać się z mocy zaklęcia a potem uwięzić Heliosa. Ten jednak, dzięki sile marzeń ChibiUsy, przybiera postać Pegaza i ucieka z niewoli Neheleni, skrywając się na ziemi w marzeniach ChibiUsy. Nehelenia więc przy pomocy Cyrku Martwego Księżyca (czyli swoich pozbawionych marzeń poddanych z jej królestwa) zaczęła go szukać na Ziemi. W końcu udaje się jej odnaleźć ChibiUsę i odebrać Pegazowi Złoty Kryształ. Popełnia jednak jeden niewielki błąd - walczącą z Czarodziejkami Zirconię wspiera energią odebraną Kwartetowi Amazonek. Te buntują się przeciwko niej i, w sposobnym momencie odebrawszy Nehelenii Złoty Kryształ, oddają go Czarodziejce z Księżyca. Mała Czarodziejka (ChibiUsa) przywróciwszy moc Złotemu Kryształowi niszczy za jego pomocą Cyrk Martwego Księżyca, a sama Nehelenia na powrót zostaje zaklęta w lustrze. Wszystko wraca do normy, a Pegaz pożegnawszy się z ChibiUsą powraca do swojej Krainy Marzeń i Snów.